کد مطلب:51252 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » متفرقه

منظور حضرت علي(ع) از عبارت (به خداي كعبه رستگار شدم) چيست؟

از ديدگاه اسلام و قرآن كريم و پيامبر اسلام(ص) فلاح، رستگاري و سعادت براي انسان، تنها از طريق توحيد و زندگي توحيدي است كه تأمين مي شود و به همين دليل است كه پيامبر اسلام(ص) دعوتش را با اين شعار و جمله بسيار عميق و بلند توحيدي {Aقولوا لا اله الا الله تفلحواA} آغاز نمود و بدين وسيله به جهانيان اعلام داشت كه راه سعادت و رستگاري انسان تنها در زندگي براساس باور به توحيد هستي است كه تأمين مي شود. حال چنانچه در اين كلام اميرالمؤمنين(ع) هنگام ضربت خوردن كه فرمود {Hفزت و رب الكعبه H}؛ {Mبه خداي كعبه رستگار شدم و به آخرين مرحله وصول و لقاء و سعادت خود رسيدم M} دقت كنيم، پي مي بريم كه آن حضرت در اين سخن، ميان ضربت خوردن و شهادت و ميان رستگاري، رابطه برقرار نموده است و شهادت خودش را عامل سعادتش معرفي نموده است. از طرفي هم مي دانيم كه اسلام و پيامبر اكرم(ص) در آن جمله توحيدي مذكور ميان توحيد و فلاح و رستگاري انسان رابطه برقرار نموده، عامل وصول به سعادت را براي انسان اعتقاد به توحيد و عمل براساس آن معرفي كرده است. نتيجه مي گيريم كه قطعاً بايد ملازمه اي ميان شهادت و توحيد برقرار باشد كه حضرات معصومين(ع) هردوي آن عناوين را عامل رستگاري و سعادت انسان معرفي نموده اند و بايد كه شهادت يكي از منازل و مراحل توحيد باشد و يكي از عوامل وصول به مقام توحيد. سپس بايد بدانيم از ديدگاه عرفان اسلامي، مراد از توحيدي كه تأمين كننده كمال و سعادت انسان است، طي مراحل فناء در توحيد مي باشد. اين مراحل عبارت است از: 1- فناء افعال انسان در اراده حق تعالي يا توحيد افعالي. 2- فناء صفات و ملكات انسان در صفات حق تعالي يا توحيد صفاتي. 3- فناء ذات انسان در ذات حق تعالي يا توحيد ذاتي. مراحل فناء در توحيد در واقع همان مراحل اصلي كمال و سعادت آدمي است و با وصول به توحيد ذاتي و فناء در توحيد ذاتي است كه نهايت سعادت براي عارف حاصل مي شود. با اين مقدمه آشكار مي شود كه شهادت از آن جهت كه آخرين مرحله فناء ذاتي عارف در توحيد حق است، نهايت آرزوي اهل توحيد و اولياء الهي بوده و مهمترين منزلي است كه فناء ذاتي و كمال و سعادت انسان عارف و كامل را تأمين مي نمايد.